held(inn)en

Beide dames nuanceerden hun overwinning wel met de opmerking dat ze blij waren dat de Amerikanen niet meeliepen, anders had de uitslag wel anders uitgepakt. 

Dit mag dan wel zo zijn, maar ik persoonlijk vind het een prestatie van formaat. Uberhaupt heb ik veel respect voor topsporters die hun leven in het teken zetten van hun sport. De dingen die je moet laten om in de top mee te kunnen draaien, zorgen er bovenop de prestatie voor dat het echt niet eenvoudig is. En om je dan ook in deze coronatijd, zo te motiveren om door te gaan. Ook na een pauze in je training, dan kan ik niets dan respect hebben voor eenieder die dit weet neer te zetten.

Sharona Bakker werd al eerder in Zagreb vierde op de 100 meter horden. Ze evenaarde haar beste tijd in die race.

Dafne Schippers heeft in Zwitserland door een rugblessure helaas niet veel kunnen laten zien. Eerder in september heeft ze wel op de  150 meter gewonnen in een tijd van 16,56, de snelste Europese tijd ooit gelopen. Ze had deze afstand nooit eerder gelopen, maar bleek dus onwijs goed te zijn op deze afstand die niet vaak gelopen wordt. Lieke Klaver werd derde tijdens deze race. Nog een Nederlands succes.

En ten slotte heeft onze (ik merk dat ik nu heel erg chauvinistisch word) eigen Sifan Hassan al eerder de 5000 meter gewonnen met haar beste tijd van het seizoen. Wel ruim boven haar eigen (en tevens Europees) record, maar dan nog....wat een sportfeest is het geweest de afgelopen weken.

Helaas is dit allemaal wel aan de aandacht van velen ontsnapt. Er is sowieso relatief weinig aandacht voor atletiek, en al helemaal in deze tijd. Vandaar ook dat ik graag deze heldinnen even wil noemen in mijn verhaal. Kanjers zijn het, stuk voor stuk. Het atletiek seizoen zit er alweer bijna op. Geen Olympische spelen...het is de hoop dat het er volgend jaar allemaal anders uit ziet.